汪精衛詩詞
文章分類:詩詞鑑賞
你也會想看的:關於優美流行的現代詩歌精選
對於汪精衛寫的一些詩詞,你喜歡嗎?現在請欣賞學習啦小編帶來的汪精衛詩詞。
汪精衛詩詞:《金縷曲·走意一章》
亂發風而已!
便由他、依山嘯穴,盤旋張弛。
掃卻胸中新塊壘,還個乾坤不二。
莫定義、回頭即止。
俯視蒼生皆化蟻,縱穿林、成就東坡志。
唯勁草,仍無悔。
曾經蕭瑟荊高市。
送易水、征程一段,知音有幾?
當季鷹揚於野惑,恐懼人間利器。
黃土卷、滄桑都異。
隨手翻聲鏗似曲,問百年碌碌如何擬?
我欲醉,竟催涕!
汪精衛詩詞:《挫骨揚灰辭》
我今挫其骨,又復揚其灰。
一生被爾誤,一恨何如茲!
對鏡照端倪,原來皮相寄存之。
眼中生萬象,受思判雲泥。
足下世間路,骨生血肉肌。
春來榮萬物,秋去枯於斯。
此物原來非不朽,亦隨形態轉輪司。
春秋榮枯異,生死換他衣。
是衣敝矣皆可棄,萌新敝舊實相欺。
衣中著豎子,豎子被爾誤成癡!
衣中著道義,所欲隨心子仲尼!
堪笑此衣吾假耳,卻不知此物本可相剝離!
我來之時赤裸裸,今亦不願掛一絲。
著衣已久矣!每不能合於寒暑變相移。
吾二自然矣!隻緣貪戀此囊皮。
此皮無甚好,我意已覺知。
奪此世間器,還他清凈枝。
是以揚灰挫其骨,是以滅跡毀其屍。
屍跡盡皆去,吾亦不居骨和灰!
汪精衛詩詞:《塞鴻秋·自苦》
恰一似這鴛鴦分散那同時伴,恰一似這比目魚捅殘瞭一隻眼,